Akdağmadeni Belediyesi
Yozgat’ın 103 km doğusunda yer
alan Akdağmadeni 1815 yılında yerleşim yeri olarak kuruluyor.1862 yılında da
belediye teşkilatı kurulmuştur.Ülkemiz de ilk belediye 1858 yılında Beyoğlu
Belediyesidir Akdağmadeni Belediyesi de 1862 yılında kurularak Türkiye’nin 2.
belediyesidir.1871 yılında ilçe hüviyetini almıştır.Yozgat’ın en eski
ilçelerinden olan Akdağmadeni 1831 yılında yapılan ilk nufus sayımında Yozgat
toplam nufusu ilçeleri dahil 60 bin çıkarken Akdağmadeni’nin nufusu 19
bin civarında çıkmıştır.İlçemizde maden olarak çinko ,demir,kurşun ve
çeşitli madenler çıkarılmaktadır.İç Anadolu bölgesinin güzide ormanları Akdağ
sıradağları ilçemizde bulunmakla beraber ormanlarımızda sarı çam,meşe,ardıç ağaçları
bulunmaktadır. Sarı çam ağacının özelliği Maden ocaklarında maden direği
olarak kullanılır göçükleri de önceden çatırdamasıyla uyarı veren bir çeşit çam
ağacıdır.Ormanlarımızda yetişen Salep ülkemizde kalite bakımından çıkan
en iyi saleptir.Ormanlarımızda yetişen değerli diğer bir mantar türü olan
göbelek ilaç sanayinde kullanılmaktadır.Tarihi yapısıyla dikkat çeken ilçemizde
12 adet tarihi tescilli yapımız vardır.Restorasyon çalışmaları devam eden
yapılar İlçemizin bir turizm ilçesi olma yolunda ilerlediğinin
göstergesidir.Karadikmen köyünde çıkarılan saniyede 100 litre ve 50 derece
sıcaklığındaki sıcak su Akdağmadeni’nin yakın zamanlarda termal
turizmde de yükseleceğini göstermektedir..2011 yılının sonunda açıklanan resmi
rakamlara göre Yozgat merkezide dahil nüfusu azalmayıp arttıran tek ilçe
Akdağmadeni dir.Ülkemiz tarihinde de önemli misyonları olan ilçemiz geçmişte
olduğu gibi şimdide sürekli gelişmekte olup iç Anadolu bölgesinin güzide
ilçeleri arasına girme yolunda hızla ilerlemektedir.
AKDAĞMADENİ TARİHİ
Akdağmadeni, yerleşim yeri olarak
XIX. Yüzyılın ortalarında ve idari yetkiye de haiz bir isimli kurşun işletmesi
müdürlüğü olarak kurulmuş ve Madenciler nahiyesi diye adlandırılmıştır. İlçemiz
tarihi 1815 yılına kadar ormanlık olduğu için bilinmemektedir. İşletmenin
şimdiki belediye garajının bulunduğu yere kurulmasıyla; Gümüşhane, Trabzon,
Arapgir ve Ahıska’dan gelen işçilerle nüfuz hayli artmış ve 1871 tarihinde ilçe
hüviyeti kazanmıştır. 1923 yılında kasaba 1.250 hani iken Rum ve Ermenilerin
1924-1927 yılında Yunanistan’a mübadele suretiyle nakilleri üzerine nüfus
miktarı oldukça azalmıştır. Aynı tarihte Yunanistan’dan Selanik’in Kayalar
bölgesinden mübadele suretiyle gelen 266 hane Türk kasabaya yerleştirilmiş ise
de, bunların bir kısmının başka taraflara göçleri üzerine nüfus eksilmesi uzun
yıllar telafi edilememiştir. Yine bu tarihlerde köylerde de mübadele yapılmış,
Romanya, Bulgaristan (1951) ve 1935 yılında Yugoslavya’dan gelen 790 hane
menkul aile köylere yerleştirilmiştir. Hariçten gelen bu mübadil ve
göçmenlerden 2/3’ü yurt içinden başka kazalara göç etmişlerdir. Gelen
mübadillerin tütüncü olmaları nedeniyle tütün mıntıkasında yerleştirilmiştir.
Bulunan akrabalarının yanlarına gitmek istemeleri tekrar göçmelerine sebep
olmuştur. Akdağmadeni’nin kuruluşu, itibariyle civar ilçelere nazaran uzun bir
geçmişe sahiptir. Bağlı bulunduğu Yozgat ili uzun yıllar Bozok Sancağı adi ile
anılan ve Kayseri’yi de içine alan sancağın merkezi kazanın şimdiki Çepni köyü
olan Karahisar Beyramşah kazasına bağlı göstermektedir. İlçenin merkezi 1815
yılına kadar ormanlık olduğu bugünkü kasabaya bağlı civar Güneyli Mahallesi’nin
kasaba içindeki havuzda (Şimdiki Pazaryeri) hayvanları korkarak sulamaya
getirdikleri ve çamlığın sıklığından hayvanların zor girdiği söylenmektedir.
1860 yılında Karahisar Beyramşah kazasına bağlı bir nahiye vücuda gelmiş ve
Akdağmadeni 1871 yılında da Karahisar Beyramşah kazası inşa edilerek
Akdağmadeni nahiyesine kaza teşkilatı kurulmuş ve Yozgat’a bağlanmıştır. Kaza
merkezi birkaç ay sonra eski bir nahiye olan Karamağara (Saraykent) köyüne
nakledilmişse de 1876 yılında tekrar Akdağmadeni kasabasına gelmiş ve
Karamağara köyü de bu kazaya bağlık bir nahiye olarak kalmıştır. Madenciler
nahiyesi olan bu yeni kuruluşun yönetimine sırasıyla; Hasbeldi Hacı Emin Ağa,
Arapkirlioğlu Hacı Hüseyin Ağa, Tepedelinli Mehmet Ali Paşa torunlarından Ahmet
Efendi (Arnavut Ahmet Efendi) şair ve Hariciye-Dahiliye Nazırlıkları yapmış Akif
Faşa torunlarından Rıfat Efendi memur edilmiştir.
İLÇENİN ADI NEREDEN GELMEKTEDİR
Yöre isminin belirlenmesinde, sahip olduğu ve işletilmeye açılan yeraltı madenlerinin büyük rolü olmuştur.Akdağ eteklerinde Çinko-Kurşun madeni işletmesi kurulmuş ve "Maden" kelimesi zamanla bu yerleşim yerinin ismi olmuştur.Maden işçilerinin akınıyla yerleşik köy düzenine geçilen bu yöre, belirli bir süre "Maden" adıyla anılmıştır.Akdağ eteklerinde kurulması nedeniyle de, dağın ismine atıfla "Akdağlar'dan çıkan maden" anlamına gelen AKDAĞMADENİ adını almıştır...
ANKARA VİLAYETİ SALNAMESİNDE
1895 AKDAĞMADENİ
Merkez vilayeti Ankara'ya 58, Yozgat'a 12 saat mesafededir. Merkez kaza olan Akdağ kazası 6 mahalle, 510 hane, 1 hükümet konağı, 1 cami şerif, 4 medrese 1 rüştiye ,2 ibtidai mektebi, 210 dükkan, 10 kahve, 1 hamam ve umum kaza 145 karye (köy),82 cami ve mescidi, 152 mektep, 6 tekke, 16 ahşap,2 kargir köprü 287 çeşme, 3 kilise, Ermeni ve Rum milletlerine mensup 3 mektep, 129 değirmen 5 fırın havidir. Kasabada 459 (erkek) zükur, 481 ünas-ı müslim (müslüman hanımlar), 580 zükur, 643 ünas-i Müslim, 1920 zikur, 2031 ünası Rum, 1027 zükur,877 ünas-ı Ermeni nüfus mevcuddur. Kazayı mezkur mevki en yüksek ve etrafı zengin ormanlarla kaplı olmak hasabiyle havası latif ve ceyiddir. Havi olduğu ormanlardan (Hacce),(Okça),(Domuzözü) namındaki üç kıtası 57.300 cerepten ibaret olup derinunda; çam,, ardıç, yabani armut, alıç meşe ağaçları. İlçenin bir senelik vergi andalı: 423.940; aşar bedeli 55.7507 ağnam rüsumu 30.68889 kuruştan ibarettir.
TARIM
İlçe ekonomisinin büyük bir
bölümü tarım ve hayvancılığa dayanmakta olup, bu oran %80'i bulmaktadır.
İlçenin sahip olduğu toplam 179.600 ha toprakların;114.354 hektar alanını,
kültüre elverişsiz ve yerleşim alanları, 65.246 hektar alanını ise, kültüre
elverişli alanlar, teşkil etmektedir.
İLÇENİN ÇOĞRAFİ KONUM VE
ÇOĞRAFİ ÖZELLİKLERİ
KONUMU : İlçe jeolojik açıdan, masif üzerindedir.İlçenin Sivas
sınırını çizen Akdağlar'ın yapısında genellikle 2.zamanın kalkerleri yaygındır.
Eteklerinde de neojen tortulları yer almaktadır.Denizden yüksekliği 1352 m olan
ilçenin yüzölçümü ise, 1.796 Km.²' dir. Akdağmadeni Yozgat'ın, 102 Km.
doğusunda bulunan ilçe,doğuda; Yıldızeli ve Şarkışla(Sivas) ve Kuzeyde
ise,Kadışehri ilçeleriyle çevrilidir. Matematiksel konum itibariyle, 39°,
39`,39`` enlemleri ile 35,53`,11`` boylamları arasında yer almaktadır.
İKLİMİ : İlçede,
karasal iklim hakim olup ormanlık ve yaylalık alanlarla kaplı olduğundan dolayı
bazen de Karadeniz iklimi özelliğini göstermektedir. Yazları serin, kışları
ise,soğuk ve yağışlı geçmektedir. Yağışlar genellikle, ilkbahar ve sonbahar
mevsimine rastlamaktadır.Bu aylarda yağışların miktarı da bir hayli
artmaktadır.
Yıllık yağış miktarı ortalama
olarak, 480-500 mm. civarındadır. Sahip olduğu toprakların büyük bir bölümü
ormanlarla kaplı olduğundan, il il en çok yağış alan ilçesi konumundadır.
Ortalama sıcaklığın 8-12°c olduğu ilçede,yaz aylarındaki sıcaklığın ise,20-25°c
arasında değiştiği görünmektedir.Yaz aylarının aşırı sıcağında,sulu tarımda
kullanılan özlerin(dere)suyu oldukça azalmaktadır.Rüzgârlar ise,genelde güney
ve doğu yönlerinden esmektedir. Kar yağışının yoğun olduğu zamanlarda ulaşımda
sıkıntılar yaşanmakta ancak ilgili kuruluşlarca yapılan kar mücadelesi sonucu
bu güçlük aşılmaktadır.Kışın ağır geçtiği zamanlarda,özellikle E-88 Devlet
Karayolu güzergâhının;Pazarcık,Oluközü ve Apdurrahmanlı virajları tehlike
oluşturmaktadır;zaman zaman ulaşımı da engellemektedir.
İlçe iklimi karasal iklimden ziyade, Karadeniz iklimi ve karasal iklim arasında
bir geçiş tipidir. İlçe yayla olduğu için orta Anadolu'nun iklimine benzerliği
olup, yazın fazla sıcak; kışın da dondurucu soğuklar olmaz. Kar
yağışı ,Yozgat da olduğu gibi, Kasım ayının ortalarında başlar. Akdağlar
da kar Haziran, hatta Temmuz ayına kadar yerde kalır.
Yaklaşık olarak ortalama ısı ve yağış miktarları şöyledir.:.
Sıcaklık / Yağış
İLKBAHAR 11,5 ºC / 197 mm
YAZ 22,3 ºC / 65 mm
SONBAHAR 12 ºC / 84 mm
KIŞ 1,6 ºC / 169 mm
Akdağmadeni’nin ormanlık ve yüksek oluşu yüzünden yıllık yağış miktarı ortalama
478 -500 mm dir. Yazın sıcaklık 20-25 C arasında değişmektedir. Yıllık sıcaklık
ortalaması 8-12 C arasında oynar. Bunun 100/50 -60 bitki mevsiminde yağar.
Havası genellikle rutubetlidir. Rüzgarlar, doğu ve güneyden eser. Kuzey
rüzgarlarına karşı, dağlar koruyucu bir durumdadır.
YÜKSELTİLERİ :İlçe merkezinin,özellikle doğu,güney ve kuzey kesimleri oldukça yüksek tepelerden oluşmaktadır.Sahip olduğu toprakların birçoğu dağlık olan ilçenin,en önemli yükseltisi 2.166m yüksekliğe sahip olan ve kızılca ova köyü arazisinde bulunan "Nalbant Tepesi"dir.Aynı,zamanda da ilçenin en yüksek tepeleri bu bölgede bulunmaktadır.
AKARSULARI :İlçe topraklarında büyük sayılabilecek akarsu kaynakları bulunmakla birlikte,en önemli akarsuyunu "Göndelen Suyu"teşkil etmektedir.Sert aktığı için "Hayvan Gönünü Delen" anlamında "Göndelen" ismi verilen bu su ilçenin Başçatak köyü dağlarından doğar. Sivas-Yıldızeli'nden doğan Çakraz Suyu ile Handeresi Suyu'nu da alarak, Gündüzler ve Kayabaşı köyleri arazisinde Çekerek Irmağına karışır.Amasya sınırlarında ise, Yeşilırmak'la birleşmektedir. Göndelen suyu boyunca 1920'li Yıllarda 150adet Su Değirmeni'ni kurulu olduğu bilinmektedir.İlçe topraklarında daha ziyade,halk arasında "Öz" diye bilinen dere ve çaylar mevcuttur. bunların başında ise, "Maden Özü" gelmektedir. Maden Özü; ilçe merkezi yakınlarından doğarak, İlçe merkezi yakınlarından doğarak, ilçeden geçen Köklü deresi ile Özer köyü arazisinden doğarak "Özer Suyu" adını taşıyan akarsu kaynaklarından oluşmaktadır. Diğer yandan; Kurtkayası,Babı,Düşükkavak,Büyükkavak,Bahçe,Hayat ve Çoşan dereleri de,belli başlı özlerini oluşturmaktadır.Bütün bu akarsular Mart,Nisan ve Mayıs aylarında taşkınlar oluşturmakta;Temmuz ve Ağustos aylarında azalmaktadır.
BİTKİ ÖRTÜSÜ :İlçe merkezinin,genellikle doğu ve güneydoğusu ormanlık alanlarla kaplıdır çok geniş alana yayılan sarıçam,meşe,yabani kavak ve sulak alanlarda söğüt ve kavak başta olmak üzere,İsirin,Kurumut,Karamaz, Karamık,Yılgın,Böğürtlen,Kuşburnu,Alıç ve İğde gibi değişik ağaç türlerine rastlanmaktadır.Çalılıklarda önemli bir yer kaplamaktadır.İlçe genelinde 100.662 Hektar olan,ormanlık alanlardan ibarettir.
Ormanlık alanlarda bol miktarda
mantar yetişmektedir.Sarıevlek, Karaevlek ve Yeryaran adını taşıyan mantarlar
başlıca mevsim yiyeceğini teşkil etmektedir.Ayrıca,sahlep(salep)de bol miktarda
yetişmektedir. Ayrıca başka bir mantar türü olan göbelek de çeşitli yerler de
bol miktarda bulunmaktadır.Göbelek mantara nazaran daha pahalı olup ilaç
sanayinde kullanılmaktadır.Mayıs ve Haziran aylarında göbelek kurutularak
satışa sunulmaktadır. Ayrıca Eynelli Köyü ve civarında yetişen ve şifalı
bitkilerden olan "Gilebolu" da yeterince ilgi ve değerlendirilmeyi
beklemektedir.
Akdağmadeni’nde yağış çok olduğu
için doğal bitki örtüsünü genelde ormanlar oluşturmaktadır. İldeki en geniş
orman alanına sahip olan Akdağmadeni’nde sarı çam, ardıç, yabani fındık, alıç
ve palamut gibi ağaç türleri bulunmaktadır. Orman dışındaki alanlar ise, daha
çok mera olarak değerlendirilen bozkırlar ve çayırlardır.
Bunlardan başka özel olarak
yetiştirilen, bol miktarda Elma, Armut, Erik, Vişne ve Şeftali ve Kaysı
Ağaçları vardır. Ev önlerinde Üzüm Asmaları, dere boylarında Söğüt Ağaçları,
Selvi Kavakları.